Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Formy: ? włócz się; ~ bezok. włóczyć się; ~ cz. ter. lp 2. os. włóczysz się; 3. os. włóczy się; lm 2. os. włóczycie się; 3. os. włóczą się; ~ cz. prze. lp m 3. os. włóczył się; n 3. os. włóczyło się; lm mos 3. os. włóczyli się; nmos 3. os. włóczyły się; ~ tr. przyp. lp ż 3. os. włóczyłaby się; ~ im. wsp. włócząc się

Znaczenia:

hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicji...drudzy prowádzą z sobą wielbłądy/ y insze dobytki/ z ktorych się żywią: y nie odmieniáią mieszkánia/ ále położenie iego/ wedle sposobnośći paszey/ ktorey oni szukáiąc włoczą się. BotŁęczRel V 55. Nie przystoi to synowcze namilszy/ że sie ták włoczysz/ ktory będąc zacnego domu/ mogłeś vrość wielkim człowiekiem/ byś sie tego szaleństwá nie iął. ZwierPrzykład 196. Czekay/ włocz się to tám to sám/ z mieszká dobywway/ gospodárstwá zániechay: vboga wdowo po drogách się tłucz. BemKom 30. Przekopy zaniedbane, bo do ich poprawy Czas ścisły Branzardowi bronił i zabawy Naglejsze; więc o cieśle przytrudniejszem było: Co żywo się za wojskiem hultajską włóczyło. ArKochOrlCz III 210. Nie zawsze cebrem Pleijady leją, pomierniej czasem krople swoje sieją; więc mokry obłok nie zawsze się włóczy, czasem się w tęczę barwistą obłóczy. WieszczSielGur 38. ...tchorz ich oblatuie, ia iednak ciesze, zeto Ludzie uciekaiąc upuszczali nie rzeczy wtym szlachcic wyiechał do nas zlassa y tęn dopiro prawi ze tu milę tylko poiechawszy nabierzęmy Tatarow co chcięmy bo się włoczą po wsiach nietrudno będzie o Ięzyka... PasPam 237v. ...Przed wielką nocą wszystko pozasiewano y iuz niebyło Zimy y urodzaie były dosc dobre To niezwyczayna w Polszcze I to supra usum że Gęsi Dzikie włoczyły się całe lato stadami wielkimi Co iest Rzecz niezwyczayna koło krakowa y Sęndomierza gdzie się nielęgną... PasPam 282. Aż go na ścieżce Jezus niespodziany potka. „Kogo szukacie — śmiało fuknie na nich — że tu Włóczycie się?” PotZacKuk I 560. Nie záleca iey chodzęnia, kroku, bo ná mieyscu by nie pośiedźiáłá, włoczyłá by się bez potrzebnie, od Kośćiołá do Kośćiołá, od Ieruzalem do Betlehem; á to szpetna ná służbie Boskiey. MłodzKaz 45. Na importunów narzekał tymi słowy: „bodaj zabito budowniczego mego, że mi zwodu na moście zrobić nie kazał, pewnie by się za imną nie włóczyli“. SarPam 126. Na pieczęci Otwarte Wrota nosi sknera; Do dwora je przed gościem we dwoje zawiera, Sam po cudzych obiadach włóczyć się nie wstyda. PotPoczKuk III 469. Dopiero w ten czás kontent młody Pan y głádki, Kiedy nápakowane zastánie szufladki, Obmyśli prędki sposob, iák złoto chędożyć Zaśniedziałe, trzeba go w ręce ludzkie włożyć, Zbiera zewsząd Kápele, przyimuie stojakow, Ná stayni chowa dzielnych pięćdżiesiąt Rumakow, Psow rożnego rodzaju w kilku Psiarniach wyie, Sam się po lasach włocząc, iák dziki Mąż żyie, Potym kiedy Kapela wytrąbi intratę, Słudzy głodni, słoniny ledwie maią łátę... DrużZbiór 146. Przyszli potym do onego złego y wierutnego Łakomcy, gdzie gdy Anioł rzekomo w dom iego chciał wniść, on wyrwawszy się począł im szpetnie łaiać: a iużże włoczęgowie się włoczycie? ChesMinFilozof 71.

◆ Związki frazeologiczne: ◆ włóczyć się jak błędna owca: ◆ się włóczyć po bruku »włóczyć się, wałęsać się, zwłaszcza nocą«: Noc niech będzie nocą, czás odpoczynku odpoczynkiem; bo iák się Pánowie młodzi włoczyć po bruku będziecie, sukienki ztrácicie, obedrą was. MłodzKaz III, 391.